اصلاحات گسترده در ساختار کانون‌های بازنشستگان کلید خورد

به گفته آنان، ساختار فعلی این دستورالعمل‌ها که بیش از دو دهه بدون تغییر باقی مانده، زمینه‌ساز ایجاد انحصار مدیریتی و تداوم حضور برخی مدیران برای بیش از ۲۵ سال شده است.

در این نامه تأکید شده است که نبود نظارت کافی، ضعف در فرآیند انتخابات، کاهش گردش مدیریتی و ایجاد بی‌اعتمادی میان جامعه بازنشستگان از پیامدهای دستورالعمل‌های موجود است.

بر اساس اعلام این گروه، طی چهار سال گذشته جلسات متعددی با حضور کارشناسان دو طرف برگزار شده و توافق‌های کارشناسی لازم برای اصلاح دستورالعمل‌ها حاصل شده است. آنان از وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواسته‌اند با امضای مصوبه مربوطه، روند اصلاحات را نهایی کند.

به استناد ماده ۱۳۴ قانون کار، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مرجع قانونی تأسیس و نظارت بر کانون‌های بازنشستگان است و بازنشستگان معتقدند که اصلاح فوری اساسنامه‌ها برای صیانت از حقوق میلیون‌ها بازنشسته ضروری است.

در این نامه پنج مطالبه اصلی مطرح شده است:

بازنگری و شفاف‌سازی فوری دستورالعمل‌ها و اساسنامه کانون‌ها

تعیین سقف زمانی برای مسئولیت مدیران کانون‌ها (حداکثر دو دوره مدیریتی)

الزام برخورداری نامزدهای مدیریت از حداقل مدرک تحصیلی دیپلم

اعمال محدودیت سنی برای کاندیداها (عدم امکان کاندیداتوری برای افراد بالای ۶۸ سال)

تقویت سازوکارهای نظارتی و ایجاد ضمانت‌های لازم جهت جلوگیری از انحصار مدیریتی و انجام حسابرسی سالانه توسط حسابرس رسمی

بازنشستگان در پایان ابراز امیدواری کرده‌اند که اجرای این اصلاحات موجب ارتقای سلامت اداری، افزایش اعتماد عمومی و بهبود عملکرد کانون‌های بازنشستگان در سراسر کشور شود.

چرا اصلاح دستورالعمل کانون‌ها ضروری است؟

بازنشستگان دلایل متعددی برای ضرورت اصلاح فوری ارائه کرده‌اند. مهم‌ترین موارد عبارت‌اند از:

۱. مدیریت‌های طولانی‌مدت بدون نظارت

در بسیاری از کانون‌ها، برخی مدیران چند دهه در سمت خود باقی مانده‌اند و این موضوع زمینه ایجاد انحصار و کاهش شفافیت را فراهم کرده است.

۲. تضعیف فرآیند انتخابات

به گفته بازنشستگان، ساختار فعلی اساسنامه به‌گونه‌ای است که فضای رقابت سالم ایجاد نمی‌شود و برخی افراد عملاً فرصت برگزاری انتخابات آزاد را محدود کرده‌اند.

۳. فقدان گردش مدیریتی

عدم تعیین سقف زمانی برای مسئولیت مدیران باعث شده تغییر نسل مدیریتی در کانون‌ها اتفاق نیفتد و مدیریت‌ها در اختیار گروه محدودی باقی بماند.

۴. کاهش اعتماد میان جامعه بازنشستگان

این وضعیت به گفته آنان موجب شده بخش قابل‌توجهی از بازنشستگان نسبت به عملکرد کانون‌های بازنشستگی بی‌اعتماد شوند و مشارکت آنها کاهش یابد.

۵. نبود حسابرسی مؤثر

در نامه تأکید شده که بسیاری از کانون‌ها سال‌ها حسابرسی رسمی و دقیق نداشته‌اند و این موضوع با اصول مدیریت مالی صحیح مغایرت دارد.

مستندات قانونی درخواست بازنشستگان

بازنشستگان در نامه خود به صراحت یادآور شده‌اند که ماده ۱۳۴ قانون کار، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را مرجع قانونی تأسیس و نظارت بر کانون‌ها معرفی کرده است. با اتکا به همین ماده، آنان درخواست کرده‌اند ساختار مدیریتی کانون‌ها با معیارهای روز و اصول شفافیت مطابقت پیدا کند.

به گفته آنان، با توجه به اینکه این کانون‌ها نمایندگی میلیون‌ها بازنشسته را دارند، نبود قوانین به‌روز می‌تواند آسیب‌های گسترده‌ای در سطح ملی ایجاد کند.

درخواست‌های مشخص بازنشستگان از وزیر

این نامه حاوی مجموعه‌ای از پیشنهادات اصلاحی است که به گفته آنها، نتیجه چهار سال بررسی مشترک میان کارشناسان و نمایندگان بازنشستگان بوده است. این درخواست‌ها عبارت‌اند از:

۱. بازنگری و شفاف‌سازی فوری دستورالعمل‌ها و اساسنامه کانون‌ها

اصلاح متن و ساختار اساسنامه برای جلوگیری از تفسیرهای مختلف، ایجاد وحدت رویه و جلوگیری از سوء‌استفاده‌های احتمالی.

۲. تعیین سقف زمانی برای مسئولیت مدیران کانون‌ها

پیشنهاد شده مدیران تنها برای دو دوره متوالی بتوانند نامزد و انتخاب شوند تا گردش مدیریتی ایجاد شود و کانون‌ها از فضای بسته خارج شوند.

۳. الزام داشتن حداقل مدرک تحصیلی دیپلم برای نامزدها

این اقدام به گفته بازنشستگان برای بالا بردن کیفیت مدیریت کانون‌ها ضروری است، زیرا اداره چنین مجموعه‌هایی نیازمند حداقل توان علمی و اداری است.

۴. تعیین محدودیت سنی برای کاندیداها

طبق پیشنهاد بازنشستگان، افراد بالای ۶۸ سال نباید حق کاندیداتوری در انتخابات مدیریت کانون‌ها را داشته باشند. هدف از این پیشنهاد ایجاد فرصت برای نسل جدید و افزایش کارایی مدیریتی است.

۵. تقویت سازوکارهای نظارتی و حسابرسی مالی

در این بخش تأکید شده است که حسابرسی سالانه توسط حسابرس رسمی باید الزامی شود و سازوکار مشخصی برای جلوگیری از انحصار مدیریتی طراحی گردد.