تاندون‌ها چطور آسیب می‌بینند؟ – همشهری آنلاین

به گزارش همشهری آنلاین ممکن است شما فورا متوجه آسیب تاندون‌هایتان نشوید، اما توجه داشته باشید که این آسیب‌ها اغلب به درستی بهبود نمی‌یابند و فعالیت‌های روزمره را در معرض خطر قرار می‌دهند.

مهم نیست عضله شما چقدر قوی باشد، اگر تاندون دچار اختلال شود، نمی‌توانید عملکرد و پایداری مورد نیاز خود را داشته باشید.

تاندون‌ها عضلات و استخوان‌های شما را به هم متصل می‌کنند. وقتی بافت تاندون ملتهب، پاره یا آسیب‌دیده می‌شود، توانایی شما برای حرکت بدن در معرض خطر قرار می‌گیرد. شما ممکن است درد یا سفتی، تورم و ضعف را تجربه کنید.

گاهی اوقات یک حرکت ناگهانی و نامناسب مقصر است – اما فعالیت‌های روزمره‌ای که نیاز به حرکات تکراری دارند، می‌توانند به تاندون‌ها آسیب بزنند. به عنوان مثال: تایپ کردن ساعت‌های طولانی در دفتر، که ممکن است باعث درد دستان شما شود، یا انجام تمرینات پرش مکرر که باعث مشکلات در تاندون‌های زانو می‌شود.

شایع‌ترین نوع آسیب تاندون، آسیب ناشی از استفاده بیش از حد یا به اصطلاح «ساییدگی و پارگی» (wear and tear) است. آسیب تاندون لزوماً از همان ابتدا دردناک نیست و می‌تواند برای مدت طولانی خاموش بماند. اما در طول این دوره به اصطلاح خاموشی ممکن است تخریبی جدی ایجاد شود. در چنین وضعیتی تاندون شما دچار تباهی و انحطاط در اجزای سازنده‌اش می‌شود.

درمان آسیب تاندون

اگر مشکوک به آسیب تاندون هستند، باید در اسرع وقت برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع، درمان را شروع کنید. پزشک شما ممکن است مصرف مسکن، کمپرس سرد با کیسه یخ و استراحت را پیشنهاد کند.

گاهی اوقات، فیزیوتراپی لازم است. حرکت دادن در زمان و شرایط مناسب می‌تواند باعث ترمیم تاندون شود. اما بهتر است قبل از شروع انجام تمرین‌های ورزشی برای ترمیم تاندون آسیب‌دیده دست کم دو هفته منتظر بمانید..

جالب اینکه برخی از حیوانات می‌توانند بافت تاندون را در بزرگسالی به طور کامل ترمیم کنند.

پژوهشگران دریافته‌اند که برخی از حیوانات می‌توانند بافت تاندون را در بزرگسالی به طور کامل ترمیم کنند. به عنوان مثال، گورخرماهی در طول زندگی‌اش قادر به بازسازی تاندون‌ها است. اما در تاندون‌های بدن انسان بر خلاف گورخرماهی پس از آسیب‌دیدن به جای بازسازی بافت اولیه، معمولا بافت جوشگاهی ایجاد می‌شود که خصوصیاتی بافت اصلی تاندون را ندارد.

تاندون‌ها از سلول‌هایی به نام «تنوسیت‌ها» و نوارهایی از پروتئین کلاژن تشکیل شده‌اند که زنجیره‌های بلند و مارپیچی را تشکیل می‌دهند. این زنجیره‌ها تقریباً شبیه فنر هستند که به آنها اجازه می‌دهد تا پیچ بخورند و باز شوند و نیروی حرکات بدن را جذب می‌کنند.

دانشمندان توانسته‌اند از سلول‌های تاندون‌های بیماران برای رشد ساختارهای سه‌بعدی تقریباً به اندازه موی انسان یا به اصطلاح «ریزتاندون» استفاده کنند. رشد هزاران عدد از این ریزتاندون‌ها از یک فرد، به پژوهشگران این امکان را می‌دهد که بافت را در معرض شرایط مختلف قرار دهند و ببینند که چگونه واکنش نشان می‌دهند.

آنها به این طریق می‌توانند ریزتاندون‌های افراد دارای بافت تاندون سالم را با افراد دارای مشکلات مزمن تاندون مقایسه کنند و راه‌حلی احتمالی برای مشکلات تاندون پیدا کنند.

پژوهشگران همچنین در حال آزمایش یک ژل ترمیمی است که می‌تواند به تاندون آسیب‌دیده تزریق شود و ترمیم را تحریک کند.

پیشگیری از آسیب تاندون

برای پیشگیری از آسیب‌دیدگی تاندون‌ها به این توصیه‌ها عمل کنید:

• گرم کردن یا حرکات کششی قبل از ورزش
• ورزش منظم برای تقویت عضلات اطراف مفاصل
• استراحت‌های مکرر هنگام انجام فعالیت‌هایی که نیاز به حرکات تکراری دارند
• اجتناب از نشستن برای مدت طولانی و تمرین وضعیت بدنی و حالت بدن خوب
• شروع تدریجی فعالیت‌های بدنی جدید و افزایش شدت آن در طول زمان
• توقف فعالیت در صورت ایجاد درد
• استفاده از پد، دستکش یا نوار چسب برای محافظت از مفاصل هنگام استفاده از تجهیزات یا ابزارهای ورزشی