همشهری آنلاین – سیدسروش طباطباییپور: این رستوران که «دینر بل» نام دارد و تنها ۴ میز بزرگ و دایرهای دارد، با استفاده از سینیهای گرد چرخان موسوم به «لیزی سوزان» غذا را به سبک خانوادگی سرو میکند. هر میز گنجایش بیش از ۱۵ نفر را دارد و در مرکز آن، سینی بزرگی قرار گرفته که با بشقابهای پر از غذا پر شده و بهصورت چرخشی بین مهمانان میچرخد.
صاحب رستوران، «آندره دیویس» میگوید در طول سالها شاهد بوده که مشتریانی از ملیتها و پیشینههای مختلف، ازجمله گردشگران اروپایی، کارگران، گروههای مذهبی و حتی بازیگران و هنرمندان در کنار هم نشسته و ارتباطی دوستانه برقرار کردهاند. او میگوید: «افرادی را دیدهایم که هیچ وجه اشتراکی با هم نداشتند جز میزی که دور آن نشسته بودند.»
وین دایسون، مشتری قدیمی رستوران، میگوید در طول ۴۰ سال حضورش در این مکان، با افراد زیادی از سراسر کشور آشنا شده و دریافته که «اکثر مردم، انسانهای خوبی هستند». او و همسرش اخیراً در یک ناهار با گروهی غریبه آشنا شدند و چنان صمیمی شدند که گویی سالهاست یکدیگر را میشناسند.
جاستین مونیستره، که برای جشن فارغالتحصیلی خواهرش به رستوران آمده بود، پس از صرف غذا، صاحبان رستوران را «مامان» و «بابا» خطاب میکرد. او گفت: «امروزه مردم کمتر با هم صحبت میکنند. همهچیز از طریق پیام یا تلفن است. این نخستین باری بود که در یک وعده غذایی، هیچکس گوشیاش را بیرون نیاورد.»
این سبک غذاخوری که در رستورانهای چینی نیز رایج است، ریشه در اوایل قرن بیستم در میسیسیپی دارد. چارلز مورگان، صاحب سابق رستوران «میزهای چرخان» در مندنهال، میگوید این سبک برای پذیرایی سریع از مسافران قطار شکل گرفت. رستوران خانوادگی او از سال ۱۹۱۵ فعالیت داشت و میز ۱۸ نفره آن، محل بحثهای سیاسی و ورزشی بود.
با گذر زمان، بسیاری از این رستورانها تعطیل شدهاند، اما هنوز چند نمونه از آنها در نقاطی از آمریکا باقی ماندهاند. دیویس میگوید این سبک غذاخوری برای همه مناسب نیست؛ برخی در لاک خود فرو میروند، اما برخی دیگر شکوفا میشوند. او حتی شاهد بوده که یک زن و مرد پا به سن گذاشته در رستوران او و سر همین میز با هم آشنا شده و بعدها با هم ازدواج کردهاند.
مسئولیت این خبر با سایت منبع و جالبتر در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.
