فرهنگ رفتار با بازیکن مصدوم وجود ندارد

گروه ورزش تیترکوتاه – نسیم شیرازی: مصدومیت دوباره هم نمی تواند حریف خواستن مدافع بلند قامت تیم ملی والیبال ایران شود. «علی اصغر مجرد» که علاقه مندان به والیبال او را به عنوان دفاع جوان، سرعتی و کوتاه زن مطمئن تیم ملی والیبال ایران می دانند، این روزها سخت مشغول بازتوانی و تمرین های درمانی خودش است تا بار دیگر ثابت کند راه و رسم این مسیر سخت را این بار بهتر از بار اول بلد است و می تواند از پس روزهای پس از آسیب دیدگی بر بیاید. «مجرد» آرام، در سکوت و با روحیه ای بالا، ندیدن ها و بی توجهی ها را کناری گذاشته و تمام تمرکزش را روی بازگشتش به میدان قهرمانی و رسیدن به پیراهن تیم ملی ایران گذاشته است. اولین گفته های ملی پوش با اخلاق والیبال ایران را بعد از مدت ها سکوت در ادامه خواهید خواند.

علی اصغر مجرد میانه لیگ آسیب دید و تراژدی کنار رفتن از ادامه مسابقات تکرار شد.

متاسفانه حدود سه ماه و نیم پیش آشیل پای غیر مصدومم پاره شد، یکی از دلایل اصلی این آسیب سرماخوردگی شدیدم بود که با سرم، دارو به بازی رسیدم، درستش این بود که با حال جسمی ام بازی نکنم ولی آن لحظه به خاطر حساس بودن بازی، خواست مربی و بازیکنانی که میخواستند در آن مسابقه به تیم کمک کنم صلاح دانستم که همراه تیم باشم، خوب هم پیش می رفتیم ولی بهتر بود با آن حال بازی نمی کردم. ضمن این که کف سالن محل بازی به نظرم خیلی مناسب نبود و بارها شاهد مصدومیت بازیکنان در آن زمین بودیم. ولی خودم دلیل اصلی اش را همان سرماخوردگی و مصرف قرص هایم می دانم که یکباره در یک حرکت ساده آشیل پایم پاره شد.

بعد از مصدومیت اوضاع چطور گذشت؟ مدت زیادی سکوت کردی.

تمام این مدت همه تمرکزم را روی بهبود مصدومیتم گذاشتم تا بازگشت با قدرتی به مسابقات داشته باشم و بتوانم خوب بازی کنم. ولی می توانم به جرات بگویم که در لیگ ایران به خصوص درباره بازیکنی که دوبار دچار مصدومیت می شود فرهنگ برخورد با بازیکن مصدوم وجود ندارد؛ بار اول که مصدوم می شود خیلی نگرانی ها وجود دارد که آیا می توانم به دنیای ورزش حرفه ای برگردم یا نه ولی سن پایین و انرژی خوب باشد میتوان با قدرت به دنیای حرفه ای برگشت ولی در ایران این موضوع اصلا جواب نمی دهد، بازیکنی که مصدوم می شود را انگار مثل یک دستمال کاغذی مچاله می کنند و دور می اندازند و برای من هم مانند دیگر ورزشکاران هر دوباری که دچار مصدومیت شدم خیلی سخت گذشت.

طی این دو سه سال والیبال را یک فصل و نیم به خاطر مصدومیت از دست دادم که این برای یک بازیکن حرفه ای زمان زیادی است ولی می گذارم پای قسمت تا ببینم چه چیزی در مسیرم قرار می گیرد ولی در این میان خیلی بی مهری ها به من شد، خیلی داستان‌ها پیش آمد و گرچه در کنارش یک سری از دوستان عزیز و خانواده ام کنارم بودند و هوای من را داشتند ولی آن هایی که باید پیگیر حالم می شدند و کاری انجام می دادند نبودند. به هر حال این دوران سخت هم گذشت و سختی اصلی اش هم همان یکی دو ماه اول بود؛ الان در حال تمرین هستم، خداراشکر شرایط بدنی ام خوب است و از عملکردم راضی هستم.

بعد از مصدومیتت هم تیمی هایت برای حمایت و همدردی در فضای مجازی استوری گذاشتند، این خبرگیری ادامه و تاثیری در روحیه ات داشت؟

بله، هم تیمی‌ها لطف داشتند، چرا که علاوه بر اینکه هم تیمی‌ هستیم، با بعضی های شان دوستان خوبی هم هستیم، همه خبر گرفتند و لطف داشتند و ممنونم برای روحیه ای که به من دادند.

علی مجرد ثابت کرد بعد از مصدومیت هایش بلد است روی روحیه اش مسلط شود و دوباره با قدرت برگردد، این بار هم منتظر حضور پرقدرتت باشیم؟

ضرب المثل های قدیمی خیلی قشنگ هستند، مثلی هست که می گوید «آّب که از سر گذشت، چه یک وجب ، چه صد وجب»؛ الان من به همان حد رسیدم و کاملا آرام هستم، به قدری انگیزه دارم که مانند بچه ی هجده ساله برای تمریناتم شوق دارم و انجامش می دهم. همین الان از ساعت حدود ۱۰ صبح برای تمرین می روم و حدود هشت شب خسته ولی امیدوار به خانه برمی گردم، سه نوبت تمرین دارم، تمرینات بازتوانی پا، وزنه زدن، استخر، ماساژ همه فعالیت هایی است که هر روز به طور جدی انجام می دهم. تمام تمریناتم درمانی و به صورت یک روتین کامل حدود دو ماه است که انجام می دهم. کاملا بر شرایط فعلی و مصدومیتم مسلط و متمرکز هستم و به امید خدا به زودی قوی تر به والیبال حرفه ای برمی گردم. تمام ورزشکاران بزرگ دنیا با آسیب و فشار زیاد مواجه شدند و این روزها هم جزئی از ورزش حرفه ای است ولی فردی که آسیب می بیند قوی تر از قبل بر می گردد، نمونه بارزش «علی حاجی پور» است که بعد از مصدومیتش با قدرت برگشت و الان یکی از بهترین پشت خط زن های ایران شده است و جام ها و کاپ ها را درو می کند، از تماشای بازی هایش کیف می کنم و مطمئن باشید من هم قوی تر از قبل برمی گردم چون با این مسیر آشنا هستم و ترس و نگرانی هایم از قبل خیلی کم تر است.

طی این مدت باشگاه خبری گرفت و تمام مطالباتت را پرداخت کردند؟

اوایل مصدومیتم خیلی پیگیر بودند و مبلغ قراردادم را هم به طور کامل پرداخت کردند و از آن جایی که قرارداد من یک سال و نیم بود پیشنهادی هم برای فصل بعدی لیگ دادند ولی شرایط تیم شان تا جایی که اطلاع دارم به گونه ای بود که قرار بود یک تیم جوان با چند بازیکن با تجربه ببندند و یک سری از مربیان نگران این هستند که اگر من را بگیرند نتوانم بازی کنم و زیر سوال بروند! فقط موضوعی که توجهی به آن ندارند این است که من بازیکن آماتور نیستم و یک بازیکن حرفه‌ای هستم، بازیکن حرفه‌ای هم دچار مصدومیت می شود.

معتقدم جایی آدم ها دست هم را می گیرند و به هم برای بلند شدن کمک می کنند، از خودم بگویم بار اولی که مصدوم شدم آقا بهروز عطایی دستم را گرفت و مستقیم به اردوی تیم ملی دعوتم کرد، یادم هست که همان موقع شاید خیلی‌ها فکر کردند که من در ۲۴ سالگی ممکن است تمام شوم ولی قوی‌ترم برگشتم و قوی‌تر گام و اسپک می زدم.برای من همیشه اخلاق، شرف و انسانیت در اولویت است و اگر باشم حتما کمک خواهم کرد ولی موضوع این است که یک سری از مربیان این طرز فکر را ندارند و منتظر هستند تا مطمئن شوند که علی اصغر مجرد خوب شده یا نه! باید به چشم ببینند و بعد برای قرارداد با من اقدام کنند، واقعیت این است که هیچ وقت امیدم را از دست نخواهم داد و سخت تر و چراغ خاموش تمرین می کنم، دقت کردید که فعالیت زیادی در فضای مجازی ندارم و فقط در حدی که مردم و جامعه والیبال بدانند در سلامتی زندگی و تمرین می کنم از خودم تصویری می گذارم. به هر حال این روزها می گذرد و در ادامه راه قرار است اتفاق های جالبی بیفتد.

از طرف فدراسیون، کادر فنی تیم ملی و مربیان صحبتی شده است؟

من فقط با آقای خوش‌خبر سرپرست تیم ملی صحبت کردم، قرار بود به اردو برویم که قسمت نبود. دوست داشتم امسال در تیم ملی با مربی جدید کار کنم و بدون مصدومیت پیراهن کشورم را بر تن کنم که مانند دو، سه سال قبل به خاطر مصدومیت نتوانستم کنار تیم باشم. به هر حال از فدراسیون فقط آقای خوش‌خبر پیگیر مصدومیت من بود، و خیلی ها هیچ تماسی نگرفتند و پیگیر حالم نشدند. ولی همیشه این را شما به عنوان ورزشی نویس و من به عنوان ورزشکار باید یادمان باشد که متاسفانه در ایران پهلوان زنده را عشق است!

ملی پوشی که مصدوم می شود، برای امرار معاش تحت پوشش بیمه یا پرداختی خاصی قرار می گیرد یا همان طور که می گویی به معنای واقعی رها می شود؟

اگر به جز والیبال کار دیگری نداشته باشم هیچ راه درآمدی دیگری هم ندارم، اگر قرارداد تیم پرداخت نشود راه درآمدی نمی ماند و خیلی جاها فشار مالی را باید تحمل کرد. اگر از قبل چیزی نداشته باشیم علاوه بر تحمل مصدومیت باید تحمل فشار مالی را هم داشت ولی خداراشکر درآمد من در حد امرار معاش و زندگی معمولی هست ولی به هیچ وجه از هیچ طریقی مانند فدراسیون، بیمه، باشگاه حمایتی نیست و اگر بازیکنی نتواند به هر دلیلی والیبال بازی کند و منبع مالی دیگری هم نداشته باشد برایش سخت و طاقت فرسا خواهد شد. هر چند بازیکنی در ایران را نمی توان شغل دائم دانست و در کنار آن باید بیزینس دیگری باشد که خداراشکر من کار دیگری دارم و امرار معاش را برایم طاقت فرسا نمی کند ولی این حمایت نشدن و ناامنی برای یک ورزشکار حرفه ای درد دارد.

بهترین دوران والیبال ایران زمانی بود که یک مربی کنار تیم چند سال با تمام شرایط بود و با تیم هماهنگ شد. امیدوارم این بار همه مردم صبوری کنیم تا اتفاق های خوب برای والیبال ایران بیفتد؛ نتیجه گرفتن والیبال ایران به نفع همه مخاطبان و اهالی این رشته است

وضعیت این روزهای والیبال ایران را چطور میبینی؟

خوب، امیدوارم و دوست دارم تیم ملی نتیجه بگیرد، اگر تیم ملی نتیجه بگیرد برای من و تمام خانواده والیبال خوب است، البته که مسیر سخت است و نمی توانیم یک ساله از آقای پیاتزا و بازیکنان انتظار عجیب و غریبی داشته باشیم ولی می تواند اوضاع از قبل بهتر باشد. من در تیم ملی با هدایت آقای عطایی در آخرین دوره قهرمانی جهان بازی کردم و بعد از آن دیگر بازی نکردم ولی تیم فکر می کنم رده دهم یا یازدهم رنکینگ بود، قبل از آن هم نهم بود ولی الان وقتی در رنکینگ پانزدهم و شانزدهم هستیم خیلی شرایط سخت می شود. نباید به تیم های پایین تر از خودت ببازی و باید چند تیم بالاتر را هم شکست بدهی تا جبران امتیازات از دست رفته شود. یعنی من نوعی هم در این تیم باشم باز هم نمی توان خیلی مطمئن از بردن گفت. تنها حضور یک بازیکن نمی تواند تاثیرگذار باشد و این موفقیت نیاز به یک دوره خیلی خوب کنار یک مربی حرفه ای دارد. اگر زود به زود مربی تغییر نکند تیم ملی می تواند موفق باشد. بهترین دوران والیبال ایران زمانی بود که یک مربی کنار تیم چند سال با تمام شرایط بود و با تیم هماهنگ شد. امیدوارم این بار همه مردم صبوری کنیم تا اتفاق های خوب برای والیبال ایران بیفتد؛ نتیجه گرفتن والیبال ایران به نفع همه مخاطبان و اهالی این رشته است.

حرف پایانی شما برای این گفت و گو

از رسانه تیتر کوتاه ممنونم. به امید خدا تا سه یا چهار ماه دیگر به تمرینات تخصصی والیبال می رسم و قوی تر برمی گردم. تمام این روزها هم استراحت کوتاهی بود که گذشت و به زودی برای شروع فصل جدید استارت می زنم و امیدوارم در تیمی خوب با بازی خوب بازگشتم را جشن بگیرم، مطمئن هستم تمام این مشکلات طی یک سال درست می شود و موضوعی نیست که نگرانش باشیم.