کشف قمر تازه‌ای در دل منظومه شمسی

به گزارش پارسینه به نقل از خبرآنلاین، کشف این قمر کوچک که روز دوشنبه اعلام شد، نتیجه پردازش و تجمیع ده تصویر ۴۰ دقیقه‌ای از دوربین نزدیک‌فروسرخ (NIRCam) جیمز وب بود؛ تصویریابی‌ پرزحمت که توانست جرم کم‌نور را از میان سایه‌ها بیرون بکشد. تاکنون هیچ تلسکوپ یا مأموریت پیشین، از جمله وویجر ۲ که حدود ۴۰ سال پیش از کنار اورانوس گذشت، این قمر را شناسایی نکرده بودند.

قمر موقتاً S/۲۰۲۵ U۱ نام‌گذاری شده و در فاصلهٔ حدود ۳۵۰۰۰ مایل (نزدیک به ۵۶۰۰۰ کیلومتر) از مرکز اورانوس در گردش است؛ فاصله‌ای که تنها حدود ۱۵ درصد فاصله زمین تا ماه را نشان می‌دهد و قمر را درون ساختار حلقه‌ای سیاره قرار می‌دهد. گزارش تیم پژوهشی می‌گوید این قمر در همسایگی حدود ۲۸ قمر داخلی دیگر اورانوس قرار گرفته است.

متیو تی‌سکارنو، یکی از اعضای تیم، در توضیح اهمیت این یافته گفت: تعامل پیچیده این قمرها با حلقه‌ها حکایتی از تاریخچه شلوغ و پویا را روایت می‌کند؛ جایی که قمرها ممکن است در هم سائیده و به غبار بدل شوند، و حلقه‌ها نیز احتمالاً در مراحل بعدی به خوشه‌هایی تبدیل و قمرهای تازه‌ای پدید آورند، روندی که می‌توان آن را «بازیافت کیهانی» نامید.

کشف S/۲۰۲۵ U۱ بار دیگر نشان می‌دهد حتی منظومه خورشیدی خودمان هنوز محل شگفتی‌های ناگفته است؛ در حالی که جیمز وب به کاوش کهکشان‌های دوردست و شناسایی سیارات فراخورشیدی می‌پردازد، هم‌زمان توانایی آشکارسازی اجرامی بسیار کوچک و کم‌نور در حوالی سیارات غول‌پیکر منظومه ما را نیز دارد.

طبق سنت نام‌گذاری قمرهای اورانوس، این جرم نیز احتمالاً در آینده نامی برگرفته از شخصیت‌های آثار شکسپیر یا الکساندر پوپ دریافت خواهد کرد، اما نام رسمی و نهایی توسط اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی اعلام می‌شود. پژوهشگران در ادامهٔ مطالعات، رفتار مداری و خواص فیزیکی این قمر را دقیق‌تر بررسی خواهند کرد تا نقش آن در پویایی حلقه‌ها و تاریخچه ساختاری اورانوس روشن‌تر شود.