فیزیوتراپی چگونه به بیماران ام اس کمک می کند

به گزارش برنا، ایرج عبداللهی، به مناسبت هشتم سپتامبر روز جهانی فیزیوتراپی، گفت: ام‌اس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مغز و اعصاب است که شیوع آن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است. این بیماری عمدتاً در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز می‌کند و به نوعی بیماری دوران جوانی محسوب می‌شود. در این بیماری خودایمنی، سیستم دفاعی بدن به بافت‌های عصبی حمله کرده و با تخریب غلاف عصبی در مغز و نخاع، موجب اختلال در انتقال پیام‌های عصبی می‌شود.

وی با اشاره به علائم مختلف بیماری ام اس، افزود: دوبینی و تاری دید، سفتی عضلات، خستگی، اختلال حسی، درد، مشکل در تعادل و راه رفتن و اختلال در کنترل دفع و ادرار از جمله علائمی است که بیماران مبتلا به ام‌اس ممکن است تجربه کنند. درمان این بیماری ترکیبی از دارودرمانی از جمله داروهای تعدیل‌کننده بیماری و مهارکننده سیستم ایمنی و توانبخشی از جمله فیزیوتراپی و کاردرمانی است.

عبداللهی تأکید کرد: فیزیوتراپی یکی از مهم‌ترین درمان‌ها در بیماران ام‌اس به ویژه در مورد مشکلات حرکتی است. فیزیوتراپیست پس از ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، برنامه‌ای متناسب طراحی و اجرا می‌کند که شامل تمرینات تقویت عضلات، بهبود استقامت و دامنه حرکتی مفاصل، کاهش درد، تمرینات تعادل و راه رفتن، آب‌درمانی و آموزش روش‌های کنترل خستگی و تمرینات خانگی است.

رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی ایران خاطرنشان کرد: با توجه به ماهیت مزمن و طولانی‌مدت بیماری، تداوم جلسات فیزیوتراپی بسیار اهمیت دارد. استمرار در درمان علاوه بر بهبود عملکرد حرکتی و کنترل علائم جانبی مانند درد و خستگی، موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران و دستیابی آنان به استقلال فردی می‌شود.