نگین گودرزی، همخوان زن کنسرت علیرضا قربانی کیست؟

هفت صبح: نگین گودرزی به عنوان همخوان در تورکنسرت «ایرانم» با علیرضا قربانی همکاری می‌کند.

خانم گودرزی خواننده و مدرس صداسازی و آواز در تهران است و از سال ۱۳۹۸ با این خواننده همکاری دارد.

نگین گودرزی خواننده و مدرس صداسازی و آواز در تهران است که در بیشتر کنسرت های خواننده های معروف مانند علیرضا قربانی به عنوان همخوان اجرا دارد.

وی علاوه بر کنسرت ها در تئاترهای موزیکال و اپرا نیر اجرا داشته است. خانم گودرزی خواننده جوان می گوید: نتی که می‌خوانم در آواز کلاسیک نت خیلی سختی نیست و نت‌های خیلی سخت‌تر از این را برای درسم و پیش استادم خوانده ام، اما این نت برای مردم عجیب و جدید است و آن کسالت‌باری موسیقی کلاسیک که در ذهن‌شان هست، ندارد.

وی درباره چگونگی شکل‌گیری این همکاری گفت: قبل از کرونا یعنی در سال ۹۸ با هم همکاری داشتیم و بعد از کرونا این همکاری متوقف شد اما دورادور در ارتباط بودیم تا اینکه امسال دوباره این امکان میسر شد. همچنین در ضبط‌های استودیویی چند کار آقای قربانی که حسام ناصری آهنگسازی کرده است، خوانده بودم و از نتیجه کار راضی بودند.

این خواننده درباره همکاری با گروه علیرضا قربانی بیان کرد: در این گروه همه چیز خیلی دوستانه و در عین حال دقیقا سر جای خودش است. حسام ناصری اعضای گروه موسیقی را خیلی گزیده انتخاب می‌کند و ترجیحش این است که با آدم‌هایی کار کند که علاوه بر تسلط به تکنیک و داشتن سواد موسیقایی و توانایی برآمدن از پس کار، رابطه دوستانه‌ بینشان حاکم باشد. او همیشه رفاقت‌ها را هم در نظر می‌گیرد و این حس خوبی برای افراد ایجاد می‌کند.

نگین گودرزی خواننده موسیقی کلاسیک غربی در بخش دیگر حرف هایش درباره همخوان بودن گفت: چیزی که همیشه به من می‌گویند این است که پوزیشن همخوان در قطعات بسیار تاثیرگذار است، یعنی حضور همخوان برای خودنمایی و ابراز قدرت نیست بلکه کاملا هدف این بوده که یک سولیست سوپرانو داشته باشیم و این دقیقا مثل یک نقش در یک تئاتر است یعنی صدای زن در پروژه لزوما همخوانی و بک وکال نیست بلکه یک کاراکتر است. اگر به قطعاتی که من در آن‌ها می‌خوانم دقت کنید، یک نقش مستقل را ایفا می‌کنم.

این خواننده آواز کلاسیک غربی مطرح کرد: چیزی که این روزها در فضای مجازی برایم می‌نویسند این است که صدای بهشتی داری. فکر می‌کنم دلیلش این است که آن کاراکتر درست تعریف شده است؛ یک صدای زنانه‌ای که حرف نمی زند، از دور است، محو است، مثل یک لالایی که همه آدم‌ها لالایی را به عنوان یک مفهوم جهانی می‌شنوند.