گلزن استقلال گفت مثل ناموس‌تان از گلی که به پرسپولیس زدم محافظت کنید!

۴۲ سال قبل در پانزدهم مهر ۱۳۶۲ استقلال توانست پر تماشاگرترین دربی تاریخ فوتبال کشورمان را ببرد و با یک گل پرسپولیس را شکست داد. مسابقه‌ای که به معنای واقعی کلمه شرایطی خاص داشت.

بیژن طاهری سرپرست فعلی استقلال در آن مسابقه حضور داشت و یکی از مهاجمان آبی پوشان پایتخت بود. آقا بیژن خاطراتش از جدال معروف ۱۵ مهر سال ۶۲ با پرسپولیس را اینگونه برایمان گفت:

• آن زمان به خاطر شرایط جنگی باشگاهها عملاً پولی برای هتل رفتن در تهران نداشتند و شب‌های قبل از بازی در منازل خودمان بودیم یا اینکه به خانه یکی از هواداران متمول می‌رفتیم ولی قبل از آن دربی شرایطی فراهم شد تا در هتل استقلال اردو بزنیم. باور کنید هنوز هم هر وقت از مقابل این هتل رد می‌شوم، یاد همان مسابقه می‌افتم.
• در آن مقطع گرم کردن بازیکنان داخل زمین چندان مرسوم نبود و اغلب اوقات تیم‌ها در راهروهای منتهی به رختکن گرم می‌کردند. بالغ بر ۱۲۰ هزار تماشاگر به ورزشگاه آمده بود و نشستن تعدادی از آنها روی نورافکن ها موجب شد تا برای دقایقی مسابقه تعطیل شود. وقتی این اتفاق افتاد، مرحوم ناصر حجازی و مرحوم منصور پورحیدری زرنگی کردند و سریع به بچه‌ها گفتند نرمش کنند تا بدن‌هایشان سرد نشود. این تصمیم آنها در آن مسابقه فوق العاده موثر بود.
• من بعد از اینکه پرویز مظلومی گل استقلال را زد، به جای او وارد زمین شدم و هیچ وقت یادم نمی‌رود مظلومی هنگامی که داشت از زمین خارج می‌شد، با صدای بلند به من و بچه‌ها گفت: از گل من مثل ناموستان محافظت کنید
• آن مسابقه شرایط خاصی داشت. من از ابتدای نیمه دوم گرم می‌کردم و نمی‌دانم چرا بدنم گرم نمی‌شد ولی بلافاصله پس از اینکه تابلو تعویض برایم بالا رفت و جمعیت را نگاه کردم، همه تنم خیس عرق شد.

بیشتر بخوانید: یاد باد؛ ماندگارترین دربی تاریخ ایران/ علی پروین: نباید بازی می‌کردیم!

• برای پیروزی در آن دربی مقابل پرسپولیس در مجموع ۵ هزار تومان به ما پاداش دادند که پول زیادی نبود ولی انصافاً رقم خیلی کمی هم محسوب نمی‌شد. من با آن پاداش برای خودم یک پیراهن، یک شلوار و یک ساعت خریدم. یادش بخیر چند سال بعد با مرحوم حجازی به محمدان بنگلادش رفتم و قتی داشتم به ایران برمی‌گشتم، ساعتی که با پاداش پیروزی مقابل پرسپولیس در دربی ۱۵ مهر سال ۱۳۶۲ خریده بودم را آنجا جا گذاشتم. مسابقه‌ای که ۴۲ سال از برگزاری آن می‌گذرد ولی خاطراتش هنوز برایم زنده است.