بهترین ابزار برای آموزش و اصلاح رفتار لجبازانه در کودکان چیست؟

به گزارش پارسینه به نقل از بهداشت نیوز؛  دکتر رامین ماهورام مشهدی، روان‌پزشک کودک و نوجوان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان در گفت وگو با وبدا در همدان، گفت: بازی نه‌تنها وسیله‌ای برای سرگرمی، بلکه ابزاری مؤثر برای بروز احساسات، کاهش تنش‌ها و یادگیری مفاهیم رفتاری و اجتماعی است. والدین می‌توانند از طریق بازی، مهارت‌هایی مانند همکاری، کنترل خشم و پذیرش قوانین را به فرزندان خود آموزش دهند.

وی با اشاره به اینکه لجبازی در کودکان بخشی طبیعی از روند رشد است، توضیح داد: کودک زمانی که با خواسته یا قاعده‌ای مخالف است، برای ابراز استقلال خود رفتارهای مخالفت‌آمیز از خود نشان می‌دهد. از حدود دو سالگی به بعد، کودکان خود را افرادی مستقل می‌دانند که حق انتخاب و اظهار نظر دارند.

این روان‌پزشک کودک و نوجوان صریح کرد: اگر لجبازی را نوعی رفتار بدانیم، باید علت و پیامد آن را بررسی کنیم. صرف مشاهده لجبازی نباید منجر به تنبیه کودک شود، بلکه باید به موقعیت، زمان و شرایط رفتاری او توجه کرد.

دکتر ماهورام مشهدی خاطرنشان کرد: لجبازی تا زمانی که به رفتار دائمی و آزاردهنده تبدیل نشود، بخشی از رشد طبیعی کودک محسوب می‌شود. اما در محیط‌های پرتنش خانوادگی، یا زمانی که کودک از محبت کافی محروم است، این رفتار ممکن است شدت یابد.

وی افزود: رفتار کودک آینه رفتار والدین است. تا زمانی که والدین با یکدیگر رفتارهای پرخاشگرانه یا تند داشته باشند، نمی‌توان انتظار داشت فرزندان آرام و سازگار باشند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان با توصیه به والدین برای پرهیز از برچسب‌زدن به کودکان گفت: به جای استفاده از صفاتی مانند “لجباز”، بهتر است به رفتار مشخص اشاره شود. برای مثال، بگویید: “لطفاً وقتی درخواستی دارم همان بار اول گوش بده”، زیرا این جمله برای کودک روشن و قابل درک است اما اگر به بگوییم لطفا با ادب باش کودک نمی تواند درک کند که چه رفتاری بی ادبانه است .

ماهورام مشهدی تصریح کرد: اگر کودک در شرایط خستگی یا گرسنگی از انجام کاری امتناع کند، طبیعی است که مقاومت نشان دهد. در این موقعیت، والدین باید زمان مناسب‌تری برای درخواست خود انتخاب کنند.

وی در پایان تأکید کرد: قدم اول در مواجهه با رفتارهای نامطلوب کودک، حفظ آرامش والدین است، واکنش‌های تند شاید در لحظه کودک را آرام کند، اما در بلندمدت اثر منفی دارد. آموزش صحیح و محبت‌آمیز، همراه با بازی و ارتباط عاطفی، بهترین راه برای شکل‌گیری رفتار سالم در کودکان است.