هر چهار کاراته‌کای ما برای قهرمانی جهان آماده هستند/ اگر سمت کاراته نمی‌آمدم، کشتی‌گیر می‌شدم

به گزارش برنا، پگاه زنگنه، سرمربی تیم ملی کاراته بانوان ایران که امسال با شاگردانش در رویدادهایی چون قهرمانی آسیا، بازی‌های جهانی چنگدو و بازی‌های کشورهای اسلامی افتخارآفرین بوده، حالا در میدانی بزرگ‌تر یعنی مسابقات قهرمانی جهان نیز به دنبال خلق تصاویری جدید از شکوه کاراته ایران در بخش بانوان خواهد بود. 

گفت‌وگوی مفصل او را با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا در ادامه می‌خوانید: 

*به نقطه‌ای رسیدیم که می‌دانیم کار را درست پیش برده‌ایم

زنگنه در ابتدا در مورد درخشش کاراته بانوان در بازی‌های کشورهای اسلامی و تاثیر این رقابت‌ها بر اعتماد به‌نفس شاگردانش گفت: مبارزه‌ای که سارا بهمنیار و آتوسا گلشادنژاد در بازی‌های کشورهای اسلامی داشتند، به خصوص مبارزه فینال، واقعا اهمیت زیادی داشت. در وزن منفی ۵۰ کیلوگرم، سارا چند ماه گذشته در جریان رقابت‌های آسیایی ازبکستان از همین حریف ازبکی شکست خورده بود و نتوانسته بود به فینال برسد اما در این برهه زمانی، یک مبارزه دیدنی از سارا بهمنیار، قطعا به او از لحاظ روحی انگیزه زیادی داد و همین طور ما را به این نقطه رساند که کار را درست پیش برده‌ایم که توانستیم چنین مبارزه‌ای را شاهد باشیم. آتوسا گلشاد نژاد هم همین‌طور؛ گرچه این سومین بار بود که با وفا محجوب، حریف تونسی مبارزه می‌کرد –حریفی که نفر چهارم رنکینگ دنیاست_ اما آتوسا خیلی خوب توانست از عهده‌اش بر بیاید و از لحظه‌ای که وارد مبارزه شد، به یکی از رقیبان مقتدر جهانی خود نشان داد که چقدر آماده است.

*تا زمان مسابقات به اوج آمادگی می‌رسیم

وی در مورد آخرین فاز آماده‌سازی شاگردانش گفت: تمام مراحل استقامت و قدرت پشت سر گذاشته شد و در فاز سرعت و ریاکشن‌های مناسب هم خوب عمل کردیم تا زمان شروع مسابقات به اوج آمادگی می‌رسیم.

*هر چهار کاراته‌کای ما آماده هستند

سرمربی تیم ملی کاراته در خصوص پیش‌بینی‌اش از نتایج تیم در مسابقات قهرمانی جهان گفت: پیش‌بینی برای ورزش‌های رکوردی شاید امکان‌پذیر باشد اما برای رشته‌ای مثل کاراته که لحظه‌ای است و ثانیه‌ها تعیین‌کننده‌اند، چنین پیش‌بینی‌ای دقیق نیست. ما به بهمنیار و گلشادنژاد اشاره کردیم؛ مبینا حیدری و فاطمه سعادتی نیز در مسابقات جایزه بزرگ روسیه عملکرد بسیار خوبی داشتند و به نظرم همان مسابقات هم به ما کمک زیادی کرد تا با آمادگی بیشتری به مسابقات جهانی برسیم. این چهار کاراته‌کا واقعا آماده‌اند. شرایط لازم را فدراسیون، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک فراهم کردند و ما هم در حد توان، چه من، چه صمدی و چه سرپرست تیم، تلاش کرده‌ایم بهترین فضا و شرایط را برایشان ایجاد کنیم. حالا باید ببینیم که ان‌شاءالله با یک عملکرد خوب و استفاده به موقع از توانایی‌هایی که دارند در لحظات حساس، چه نتیجه‌ای رقم می‌زنند. من به شخصه معتقدم بچه‌های ما در سطح جهانی هستند و امیدوارم پتانسیل‌شان به فعل تبدیل شود و بتوانیم صاحب مدال‌های خوشرنگ در مسابقات قهرمانی جهان شویم.

*تسلیم‌ناپذیری‌ام را به شاگردانم منتقل می‌کنم

زنگنه در پاسخ به اینکه چه مشخصه‌ای از دوران ورزشکاری خود را به شاگردانش انتقال داده، گفت: دوران قهرمانی خودم پرفراز و نشیب بود. آسیب‌دیدگی پس از تصادفی که در بازی‌های آسیایی چین برایم رخ داد مسیر ورزشی‌ام را دچار چالش‌های زیادی کرد. اما ویژگی‌ای که همیشه در وجود خودم دیده‌ام این است که تسلیم نشده‌ام. بارها و بارها بعدها از خانواده‌ام شنیدم که چطور با وجود آن همه اتفاق و شکست‌هایی که بعد از تصادف تجربه کردم، باز هم دست از کار نکشیدم. چون اعتقاد دارم زحمات ما جایی بالاخره جایی نتیجه می‌دهد. اگر مسیر درستی انتخاب کرده باشیم، درست استعدادیابی شده باشیم و تلاش واقعی انجام شود، بالاخره نتیجه حاصل می‌شود. خدا را شکر با وجود تمام آن اتفاقات، در ۳۴ سالگی توانستم مدال برنز بازی‌های آسیایی جاکارتا را کسب کنم و از دنیای قهرمانی بروم. گرچه همان زمان از نحوه خداحافظی راضی نبودم اما امروز از جایگاهی که هستم و نقشی که دارم، خصوصا اینکه می‌توانم تجربیاتم، شکست‌ناپذیری و تسلیم‌نشدن‌هایم را به بچه‌ها منتقل کنم، احساس خیلی خوبی دارم.

*فضای صمیمانه‌ای به وجود می‌آورم تا بچه‌ها دوری از خانواده را حس نکنند

وی در واکنش به فضای صمیمانه تمرینات و ارتباط دوستانه ملی‌پوشان با او تاکید کرد: فضا در تمرین کاملا جدی است اما خارج از تمرین سعی می‌کنم فضای صمیمانه و همدلانه‌ای به وجود بیاورم تا بچه‌ها بتوانند دوری از خانواده را راحت‌تر تحمل کنند. البته این فضا فقط نتیجه تلاش من نیست. خانم صمدی، سرپرست و تمام اعضای کادر واقعا زحمت کشیده‌اند و شرایط مطلوب فعلی نتیجه کار همه است. البته نمی‌شود از خوب بودن خود بچه‌ها نیز گذشت.

*نسبت به گذشته وضعیت نسبتا خوبی داریم

سرمربی تیم ملی کاراته در مورد ارزیابی‌اش از امکانات موجود برای ملی‌پوشان گفت: داشتن امکانات بیشتر همیشه می‌تواند زمینه‌ساز موفقیت‌های بزرگ‌تر باشد و این مسأله قابل انکار نیست اما در شرایط فعلی، ما نسبت به گذشته وضعیت نسبتا خوبی داشتیم. از اسفند پارسال که شرایط فراهم شد، بعد از یک دوره طولانی دوری از مسابقات، در مسابقات هانگژو، پاریس، قهرمانی آسیا، بازی‌های جهانی چنگدو، جایزه بزرگ روسیه و بازی‌های کشورهای اسلامی شرکت کردیم و اینها برای ما بسترهای بسیار خوبی بودند تا به نقطه فعلی برسیم. اگر بتوانیم اردوهای مشترک بیشتری با کشورهای دیگر برگزار کنیم، قطعا در موفقیت ما تاثیر بیشتری خواهد داشت. تا امروز هم تا حد زیادی در این مسیر موفق بوده‌ایم و ان‌شاءالله بهتر هم خواهد شد.

*با اعتماد دوطرفه و کاراته‌ای همکاری را ادامه دادم

وی در خصوص نداشتن قرارداد فیزیکی با فدراسیون کاراته توضیح داد: از زمانی که سنسی رهنما ریاست فدراسیون را بر عهده گرفت، من همکاری‌ام را با فدراسیون ادامه دادم. در مورد مسائل قراردادی و این موارد صحبتی نداشتیم چون فضای بین ما بیشتر بر پایه احترام کاراته‌ای و اعتماد دوطرفه بوده و فقط به این فکر کردیم که تیم موفق باشد و ان‌شاءالله در مسابقات جهانی حسن ختام داشته باشیم. مطمئنا مسئولان فدراسیون به موضوع قراردادها هم فکر خواهند کرد.

*امیدوارم با بازگشت کاراته به المپیک، سقف آرزوهایمان را آنجا جستجو کنیم

سرمربی تیم ملی کاراته در پاسخ به سوالی در خصوص اینکه چه سقفی برای آرزوهای ورزشی خود قائل است، گفت: سقف آرزوی من قطعا قهرمانی جهان است. امسال بخش انفرادی را داریم و سال آینده قهرمانی جهان تیمی را که باید از طریق مسابقات آسیایی سهمیه‌اش را کسب کنیم. ذهن من کاملا بر رسیدن به این هدف متمرکز است و لحظه‌شماری می‌کنم برای روزی که کاراته دوباره در المپیک حضور داشته باشد تا دختران و پسران‌مان بتوانند در آن رویداد بزرگ رقابت کنند تا ما هم سقف آرزوهایمان را در آنجا جستجو کنیم. 

*ممکن بود سراغ علایق دیگری بروم 

«برای رسیدن به این نقطه چه چیزهایی را در زندگی شخصی‌ات قربانی کردی؟» زنگنه در پاسخ گفت: در زندگی هر کسی برای رسیدن به هدفش لازم است از چیزهایی بگذرد. این مسأله مختص ورزش ما نیست؛ در هر حوزه‌ای اگر بخواهید پیشرفت کنید باید تمرکزتان را روی هدفتان بگذارید. من هم از این قاعده مستثنا نیستم. ممکن بود سراغ علایق دیگری بروم اما ترجیح دادم وقتم را برای رشته‌ای صرف کنم که عاشقش هستم. سال‌های زیادی را برای کاراته گذاشتم و انتخابم را بر پایه عشق و مسئولیت انجام دادم.

*ورزش کشتی را خیلی دوست دارم

وی در واکنش به اینکه اگر سراغ رشته کاراته نمی‌آمد، به چه کار دیگری مشغول می‌شد، گقت: اگر سمت کاراته نمی‌آمدم، احتمالا سمت کشتی می‌رفتم چون هم فردی بودنش را دوست دارم و هم فنونش را. برعکس فوتبال که هیچ‌وقت بیننده‌اش نیستم، کشتی را همیشه دنبال کرده‌ام و از دیدنش لذت می‌برم. ولی اگر سمت ورزش قهرمانی نمی‌آمدم واقعا نمی‌دانم چه انتخابی داشتم.

*سخن پایانی

زنگنه در پایان تاکید کرد: امیدوارم تیم ملی کاراته ایران چه دختران و چه پسران در قاهره مصر بدرخشند و پرچم ایران را بالا ببرند و دوباره ثابت کنیم که یکی از قطب‌های برتر دنیا هستیم.

گفت‌وگو از فاطمه سعید

انتهای پیام/